U jezičkoj praksi prisutno je nekoliko kolebanja vezano za pisanje i izgovaranje futura I. Iz istočne varijante sh. jezičke norme očuvan je svojevrsni fonetski način pisanja futura, tako da se enklitike pomoćnika glagola htjeti pišu skupa s okrnjenom osnovom glagola koji se mijenja: biće, radiću, znaćemo itd. U pravopisnoj bosanskoj normi propisan je drukčiji način pisanja: bit će, radit ću, znat ćemo itd. Međutim, za one koji nisu sigurni, javio se problem čitanja navedenih konstrukcija tako da se neki trude izgovoriti završno -t ispred afrikatskog elementa kao dijela enklitike. No, prema normi, to se t ustvari ne čuje pa je govoru prisutan fonetski ustaljen izgovor, sličan fonetskom načinu pisanja [biće, radiću, znaćemo]. Prema tome, piše se pisat ću, ali se čita [pisaće], radit ćemo, ali se izgovara [radićemo]. Također, đahkad se može naići i na primjere u kojima se piše puni oblik infinitiva a ne tzv. supinski: *raditi će, *pisati ćemo, *čitati ćeš itd., što je, dakako, normativno neprihvatljivo. Puni oblik infinitiva piše se samo onda kada se enklitika nađe ispred glagola koji se mijenja: On će raditi; Mi ćemo pisati; Ti ćeš pisati..., zbog toga što tonična riječ povlači enklitiku uza se. Da se ovakvo neznanje pojavljuje, pokazuju čak i neke uspjele muzičke kompozicije u kojima interpretor(ica) pjeva [pjevatćemo].
Iako je moguća konfuzija u razumijevanju upotrijebljenih oblika predstavljenih u gornjim primjerima: „A to bit će dobro“, tj. „A to će biti dobro“ odnosno „a to dobro biće...“, kontekst obično dopuni značenjske komponente. A kad je riječ o starijoj tj. predstandardnoj bosanskoj tradiciji, u najvećem broju slučajeva nalaze se fonetski uvjetovani oblici, koji se, dakle, pišu kao jedna riječ. Ipak. Dok se to ne promijeni u bosanskom standardu, piše se odvojeno.
***
Dr. sc. Alen Kalajdžija naučni je savjetnik Instituta za jezik Univerziteta u Sarajevu, u kojem je obavljao i funkciju direktora u dvama mandatima. Njegova područja zanimanja jesu lingvistika i historija jezika. Do sada je ukupno objavio 72 rada, uključujući izvorne naučne članke, stručne radove i prikaze, a istovremeno je učestvovao na 54 domaće i međunarodne naučne i stručne konferencije, simpozija i okrugla stola, od čega su 25 učestvovanja od izbora u zvanje višeg naučnog saradnika. Učestvovao je na više od 60 stručnih tribina i promocija izdanja iz oblasti bosnistike. Urednik je više od 20 izdanja Instituta za jezik, od čega je u 14 izdanja bilo od izbora u zvanje višeg naučnog saradnika, te je bio recenzent niza različitih naučnih i stručnih djela iz oblasti bosnistike.
