Etnici ili etnonimi jesu riječi kojima se označavaju pripadnici neke teritorije u najširem smislu razumijevanja datog pojma, iako podrazumijeva i pripadnost nacionalnoj, narodnosnoj ili etničkoj kategoriji. Tako je općeprihvaćeno da se etnici pišu velikim slovom u kategoriji pripadnika nacija ili naroda: Albanac, Bošnjak, Bugarin, Crnogorac, Grk, Hrvat, Makedonac, Srbin, Turčin itd., kao i ženski oblici za navedene primjere: Albanka, Bošnjakinja, Bugarkinja, Crnogorka, Hrvatica, Makedonka, Srpkinja, Turkinja...
U kategoriji pripadnika neke geografske oblasti, etnici su opet označeni velikim slovom: Bavarac, Bavarka, Dalmatinac, Dalmatinka, Sandžaklija, Sandžaklijka, Slavonac, Slavonka, Štajerac, Štajerka, Vojvođanin, Vojvođanka... Na tlu Bosne i Hercegovine postoji više nižih teritorijalnih jedinica po kojima se imenuju etnici: Hercegovac, Hercegovka, Humljanin, Humljanka, Neretvanac / Neretljanin, Neretvanka, Krajišnik, Krajiškinja, Posavac, Posavka, Drinjak / Podrinjac, Drinjanka / Podrinjka, Zagorac, Zagorka, a na nižem nivou neke teritorijalne pripadnosti tu spadaju npr. Sarajlija, Sarajka, Vratničanin, Vratničanka, Kunovljanin, Kunovljanka, Tihovićanin, Tihovićka...
Svojevremeno je u kolokvijalni jezik ušla jedna neobična i neočekivana leksema za oznaku stanovnika istočne Bosne, a prema jednoj verziji priči, navodno zbog jednog događaja koji se desio u vrijeme Jugoslavije i fudbalske selekcije nacionalnog tima, kada su navijači iz istočne Bosne, pošto su zakasnili tadašnjim vozom, ćirom, na utakmicu, došavši u Sarajevo na stadion, počeli navijati za švedski tim, misleći da je riječ o jugoslavenskoj selekciji. Otada se, navodno, za stanovnike ovog djela Bosne kaže šveđani ili Šveđani!
Eh, sad se postavlja pitanja treba li ovu leksemu pisati malim ili velikim slovom, s obzirom na to da je pravilo da se etnici pišu velikim slovom. Primjenjujući određene analogije, bez obzira na to što se ova riječ odnosi na stanovnike istočne Bosne, ali i s obzirom na to da se ona odnosi na ironičnu i humorističnu upotrebu, ona bi se u datom slučaju trebala pisati malim slovom: šveđani, jer bi Šveđani bili stanovnici Švedske i pripadnici švedske nacije.
Isto tako, u žargonu postoji izraz kojim se imenuje stanovništvo s istoka Bosne – istočnjaci. I u ovom slučaju ova leksema piše se malim slovom, jer ovaj izraz ne podrazumijeva doslovni etnonim, a istočnjak može biti također i stanovnik porijeklom s Istoka u globalnom kontekstu – iako bi se, pošto se metonimijski Istok, kada se odnosi na narode, piše velikim slovom, eventualno moglo pisati velikim slovom *Istočnjak, iako je u normi regulirano pisanje malim slovom – istočnjak, dok bi istočnjak bio naš čovjek, s istočnih strana naše zemlje, npr. istočne Bosne, a ne *Istočne Bosne. A što se tiče stanovnika bosanskog odnosno hercegovinskog juga, oni su – južnjaci. A oni, pak, koji su iz jugoistočne Bosne, oni su onda jugoistočnjaci!
Vjetar koji duha s istoka, također je – istočnjak, kao i onaj što s juga puha – južnjak.
