U novije vrijeme neke pripadnice ljepšeg spola polahkomile su se da kupuje moderne ženske ogrtače za uglavnom svakodnevnu upotrebu, koji se prodaju pod imenom abaja. Ova riječ na bosanski jezički teren moguće da je posredno naseljena iz evropskog prostora, iako je i odjevni predmet i njegov naziv porijeklom iz arapske kulture odijevanja i arapskog jezika. Prema leksikografskim podacima, aba kao osnova za tvorbu tzv. abaje odnosno preciznije i tradicionalno kazano abahije, birvaktile je označavala grubu tkaninu odnosno valjano vuneno grubo platno za ogrtanje, odakle je metonomijski preneseno na odjevni predmet, tačnije široki ogrtač, poznat i kao tzv. đilbab (ili džilbab) ili kaftan, mada ni džube, sa svojim specijaliziranim značenjem, nije daleko po funkciji koja povezuje navedene pojmove.
Ono što je zanimljivo u kontekstu upotrebe navedenog odjevenog predmeta i njegova naziva jeste to da u savremenoj jezičkoj praksi dominira oblika abaja, za koji je moguće da vodi direktno porijeklo iz savremenog arapskog jezika, uprkos tome što se u tradiciji bosanske jezičke kulture već stoljećima koristi zapravo abahija. Istina, nekada je abahija označavala pokrivač za konja, iako neki leksikografski izvori, kao što je npr. Hrvatski jezični portal npr., navode i oblik abaja za spomenutu namjenu konjske opreme, dok Škaljić daje prednost obliku abaija, shodno etimologiji. Međutim, čitajući bosanske književnojezičke izvore, lahko se dade zaključiti da se u bosanskoj jezičkoj praksi umeće analoško -h-, pa se od izvornog prilagođenog oblika abaija u bosanskoj adaptaciji formirao oblik abahija. Dakako, očekivano, bosanski.
Ako se sve to uzme u obzir, može se reći da je tokom razvoja društva i njegova odijevanja došlo do promjena pa ne treba čuditi da se navedena značenja počinju širiti u domeni drugih i novih izvedenih dostignuća u kulturi odijevanja. Zbog toga se u nekom savremenom rječniku može serbez napisati da se oblik abaja ne preporučuje, čak ni onda kada predstavlja modernu žensku odjeću, a naročito kad se odnosi na dio konjske opreme. Zbog toga je abahija i u savremenoj jezičkoj praksi svojevrsni moderni ogrtač, dok je u tradicionalnoj pokrivač za konje, što su zasada makar dva aktivna značenja ove lekseme.
***
Dr. sc. Alen Kalajdžija naučni je savjetnik Instituta za jezik Univerziteta u Sarajevu, u kojem je obavljao i funkciju direktora u dvama mandatima. Njegova područja zanimanja jesu lingvistika i historija jezika. Do sada je ukupno objavio 72 rada, uključujući izvorne naučne članke, stručne radove i prikaze, a istovremeno je učestvovao na 54 domaće i međunarodne naučne i stručne konferencije, simpozija i okrugla stola, od čega su 25 učestvovanja od izbora u zvanje višeg naučnog saradnika. Učestvovao je na više od 60 stručnih tribina i promocija izdanja iz oblasti bosnistike. Urednik je više od 20 izdanja Instituta za jezik, od čega je u 14 izdanja bilo od izbora u zvanje višeg naučnog saradnika, te je bio recenzent niza različitih naučnih i stručnih djela iz oblasti bosnistike.
