Slušam nedavno u medijskom programu kako je u našoj zemlji gorući problem nešto... Nije sad ni bitno koji, puno ih je takvih, a ipak smo svi mi donekle odgovorni za njih, jer ne kaže se džabe u onom jednom filmu: „Nisu oni krivi, mi smo g...“ Pozabavimo se malo ovim gorućim problemom.
Naime, oblik gorući u datoj sintagmi i u tzv. kolokaciji redovno je gorući, i iako je porijeklom nastao od glagolskog priloga, preobrazbom je postao pridjev, noseći adjektivnu vrijednost funkcije. Koji znaju, koji se sjećaju, a oni koji nisu jezički osviješteni tj. koji nisu toliko zaronili u morfologiju, znaju da se navedeni glagolski prilozi tvore od glagola nesvršenog vida na način da se oblik 3. lica množine dodaje nastavak -ći.
Prema tome, ako je glagol gorjeti ili goriti, oblik 3. lica množine glasi gore-, na koji se dodaje gramatički nastavak -ći, prema čemu bi trebao ovaj oblik glasiti goreći. To je isto kao i u oblicima tipa: rade – radeći, misle – misleći, trče – trčeći, leže – ležeći, čiste – čisteći itd. Zato neće biti normativno-gramatički ispravni oblici *radući, *mislući, *trčući, *ležući, *čistući..., dok je uobičajeno da imamo sintagme tipa misleći ljudi, ležeći policajac, eventualno čisteći aparat i sl.
Moguće je da je na oblik gorući utjecala osnova iz drugog tvorbenog glagolskog tipa. No, kako god, to gramatički, kako bi se to na bosanskom kazalo, nije džaiz. Pitanje je onda je li problem goreći, u svakako metaforičkom ambijentu.
***
Dr. sc. Alen Kalajdžija naučni je savjetnik Instituta za jezik Univerziteta u Sarajevu, u kojem je obavljao i funkciju direktora u dvama mandatima. Njegova područja zanimanja jesu lingvistika i historija jezika. Do sada je ukupno objavio 72 rada, uključujući izvorne naučne članke, stručne radove i prikaze, a istovremeno je učestvovao na 54 domaće i međunarodne naučne i stručne konferencije, simpozija i okrugla stola, od čega su 25 učestvovanja od izbora u zvanje višeg naučnog saradnika. Učestvovao je na više od 60 stručnih tribina i promocija izdanja iz oblasti bosnistike. Urednik je više od 20 izdanja Instituta za jezik, od čega je u 14 izdanja bilo od izbora u zvanje višeg naučnog saradnika, te je bio recenzent niza različitih naučnih i stručnih djela iz oblasti bosnistike.
